Hasan Korkut

Ey gönül çekme boşa kahır
Kendine uğraş,vakit ayır
Eşine,dostuna hâl,hatır
Sorarsan dillerin ballanır

Yakışmaz sana sitem,ağıt
Kapından sevgi,umut dağıt
Kelâm,selâm dolu bir kâğıt
Yazarsan ellerin ballanır

Giden geldi mi ki hiç geri
Talan etme geçen günleri
Bahçende ki yaban gülleri
Açarsan dalların ballanır

Haydi cümle canlarla barış
Hayıra,ummanlara karış
Hakikât yolunda koş yarış
Varırsan yolların ballanır

21/12/2008-Tavşanlı

Dağ kır bayır yeşil otluysa
Sürü sık yünlü bol sütlüyse
Koyun kuzusuyla mutluysa
Değmeyin çobanın keyfine

Savrulup düşen çam pürçeği
Nasıl kavrasın tam gerçeği

Sap çekmezse sarı başağı
İş başında hep el uşağı
Bağdaş kurmuş sallar kaşığı
Değmeyin ağanın keyfine

Kargalar korkutur serçeyi
Kurt kuzuya vurur pençeyi

Enver Bilgiç - 01/15

Kızıl güneş mi yuttu aşkımızı
Karlar mı ağarttı saçlarımızı?
Arkanı dönüp gitme ne olur
Bir şeyler söyle
Daha bitirmedik biz hesabımızı...

Neler kazandık
Neler kaybettik
Seninle ne kadar yol aldık?

Kazanan belli
Kaybeden belli
Sonunda seni kaybettim biliyorum,
Seni var ya deli kız,
İnan hala çok seviyorum....

Resmin odamda hala sırıtır durur
Tokadını bir sağıma
Bir soluma vurur.
Sen anlamadın beni zaten,
O da anlamıyor belli
Anlamasa da,
Yine seviyorum o resim dekini...

O konuşmasa da, ben onunla konuşurum
Derdimi biraz olsun unuturum.
Sonra gözlerimi kaparım
Yine sen çıkarsın karşıma
El ele tutuşuruz
Bir kelebek gibi çiçekten çiçeğe koşarız..

Sonra,
Seni benden bir hain el alır
Uyanırım rüyamdan,
Avuçlarımda ellerinin sıcaklığı kalır....

İbrahim Değerli...(08.06.2006)

Ha bugün gelmişsin,
Ha yarın.
Ne fark eder ki..
Ben senin yokluğunu,
Bir gün olsun hissetmedim ki?

Ellerini tutmadan sıcaklığını hissettim
Gözlerine bakmadan, ihanetini seyrettim
Şimdi gelsen de, gelmesen de
Ne fark eder ki....

Bedenimdeki küçücük yüreğim,
Ayrılığı yalnız yaşasa da,
Her gün
Ümitsizce yollarına baksa da
Gözlerimi kapadığım zaman,
Koşarak yine sen gelirsin maziden
Yalnız bıraktığın yüreğim
Heyecanla çıkar yerinden..

Şimdi gelmesen de,
Üzülür müyüm sanıyorsun?
Ayrılık koyar mı bana
Yine dönerim eski günlerime
Eski yaşantıma
Eski hayallerime
Gelsen de, gelmesen de
Ne fark eder ki........

Sana yüzüm yok ki,
Diyemem, söyleyemem gel diye,
Hayallerimde bir tek seninle yaşarım
Ölsem de, kalsam da aşkı seninle,
Şansın, bahtın açık olsun,
Gelmezsen bile..
Ben seni sen olmadan da sevdim,
Ben seni sensiz sevdim......

İbrahim Değerli .10.11.2006.

Gözlerin..
sığınacak limanım
hani öylesi dalgalar vurur ya sahile
gözlerinde vurdu yüreğimin en derinine..
dedim ya bir tanem gülüşün deniz oluyor gözlerimde..

Gözlerin...
bir ince sızı
yüreğimin yağmurlarında saklı
damlalar inerken kirpiklerime sessizce...
dedimya bir tanem gülüşün deniz oluyor gözlerimde..

Gözlerin...
sessiz bir sevda..
hüzünlü mısralarda
ilmek ilmek işlemişim dizelerime
dedim ya bir tanem gülüşün deniz oluyor gözlerimde..

Bir eylül vardı gözlerimde,
Bir de Sen!
Bir de sana benzeyen,
Bir avuç şebnem...
/
Hazan mevsimindeydim,
Gönlümün solan yapraklarını,
Hasrete çeviren..
/
Bir özlem vardı içimde,
Bir de Sen!
Bir de sana benzeyen,
Bir avuç şebnem..
/
Vuslatın hicran denizindeydim,
Gönlümün hüzünlü dalgalarını,
Sensizliğe gizleyen..
/
Bir sitem vardı içimde,
Bir de Sen!
Bir de sana benzeyen,
Bir avuç şebnem..
/
Alışamıyordu bu gönül
Sensizliğe,
Bir bilsen..
/
Bir eylül vardı gözlerimde
Bir de Sen!
Bir de sana benzeyen,
Bir avuç şebnem..

17 /09 (2007)
Kütahya

Çay bardağında
Bırakılan dudak payı
Kadar bile
Uzak kalamam
Gözlerine

Yakın olsun isterim
Ellerime ellerin
Yanındaki beton binaya
Yaslanması gibi
Köhne bir evin

Seni bir çivi
Gibi çaktım
Çünkü beynime
Ve toplayıp
Bütün kerpetenleri
Attım denize

İki rayı gibiyiz
bir tren yolunun
yakın olması
neyi değiştirir
son istasyonun

Martıların gözlerinden dinledim
İstanbul'un boğazı yanmış dün gece
Yıldızlar şahitlik etmiş, güya suçlu benmişim
Oysa can, yemin olsun yanağımdan süzülen denize
Ben bu şehre yüreğimi içirmedim

Göklerden hicran yağdı, İstanbul'lu bir geceydi
Yere düşen her damlanın yüreğinde sen vardın
İsmin dudaklarımda idamlık bilmeceydi
Yalansa kahrolayım, sen İstanbul kokardın

Sevda dediğin gülüm bir busedir dudağımda
Bıçak gibi, yasak gibi, kan gibi...
Utanır, intihar ederdi ölüm,
Hayata rest çekip ağladığımda,
Korkak gibi, tutsak gibi, yaşanmamış an gibi...
Ben lal olmuş bülbülüm, sen deli gülsün bağımda
Toprak gibi, yaprak gibi, candan özge can gibi
Kuş uçmaz kervan geçmez dağımda,
Kah aşkı yağan kar tanesi
Kah Leyla tüten rüzgardın
Zambak gibi leylak gibi,
Sigaramda duman gibi
Sevdiceğim, sen İstanbul kokardın

Dayadım ondörtlüyü İstanbul'un şakağına
İstediğim gül içmekti gözlerinden bir yudum
Seni sordum gündüzlerce bu şehrin her sokağına
Söylemedi, inat ettim gece seni uyudum

Ben bir sana, bir bu şehre gül dedim
Ayla toprak şahittir, şahittir denizle gece
Sensizken, İstanbul'da bir kez olsun gülmedim
Yıllar kapımı çaldı, ellerinde vur emri
Yokluğun var sen yoktun, ölüm geldi ölmedim
Ağladım yüreğimde sen, sende divane İstanbul
Aşkından hatıra dedim göz yaşımı silmedim
Ben bir sana, bir bu şehre gül dedim
Belki de can ben bu şehri güller için çok sevdim

Gözlerimden dökülen yaş denizi ıslatıyor
Sevda kilim, hasret nakış, gönül derdi dokuyor
Çatlayası deli yürek 'sen sen' diye atıyor
Oy gece gözlüm oy, İstanbul seni kokuyor

Yar adıyla başlayayım sözüme
Gülsüz bağda bülbül ötmez kurbanım
Sözü önce söyleyeyim özüme
Yoksa kalpten kalbe gitmez kurbanım

Sen senin olmazsan tüm dertler biter
Varını yokunu mürşidine ver
Ustanın elinde kütük ol yeter
Teslim olan zarar etmez kurbanım

Güvenme kendine ben oldum diye
Pişenler hamım der, bir düşün niye
Tövbe lazım ettiğimiz tövbeye
Bir tövbeyle bu iş bitmez kurbanım

İltifat beklemek kırılmak nedir
O kapıdan kovsa sen bacadan gir
Ha sevmiş ha dövmüş ikisi de bir
Sevmese kaşını çatmaz kurbanım

Çalış nasibini al dünyadan yana
Ama sanma dünya yar olur sana
Ahiret parası lazım insana
Güneş hep batıdan batmaz kurbanım

Hizmet yoksa himmet olmaz bu kesin
Hem hizmet nimettir böyle bilesin
Gayret et gönle gir “benimdir” desin
Sultan kölesini atmaz kurbanım

Yap dediğini yap emrine göre
Bu iş bensiz olmaz deme boş yere
O eli tutmuşsa insan bir kere
Nefsini hesaba katmaz kurbanım

Cahiller ağzını açınca ben der
Ben deyip yol alan var mı hiç göster
Eli hep güzel gör kendini hep yer
Tezek su dibine batmaz kurbanım

Günahtı sevaptı bunlar boş hesap
Her neyi yaparsan Allah için yap
Avamın işidir bu hesap kitap
Aşıklar kar zarar gütmez kurbanım

Dua kabul, niye sıddıkın ahı
Ne dedi hızıra nakşibend şahı
Hatırla idrak et anla bu rahı
Ben sadıkım demek yetmez kurbanım

Sadakat ne derse doğru demekmiş
Onsuz doğrulara eğri demekmiş
Sadakat sıddıkın bağrı demekmiş
Ciğer yanar duman tütmez kurbanım

Er olmak isteyen serinden geçer
Bir saki elinden badeyi içer
Seç deseler yarin zehrini seçer
Ağyarın balını tatmaz kurbanım

Sözün özü derdi minnet bil cana
Yare can ver ki can yar olsun sana
Serdar isen serini koy meydana
Kurbanlara bıçak tutmaz kurbanım

Dostlarım kınamayın beni asla
Hayal kurmak bedava
Nasıl olsa
Gerçek, pahalı ve acı oysa...

Sevmiştim onu ilk bakışta
Kelimenin tam anlamıyla
O eski zaman prensesi haliyle
Eşsiz ve mağrur güzelliğiyle
Çarptı beni, büyüledi
O muzip tebessümüyle...

Artık her gülüşü
Göğsüme saplanan bir hançerdir
Ya o alaycı bakışlar?
Aşkımın ayakları altında çiğnenişinin habercisi...

Tam da bu zamanlar, bir Eylül vakti
Esrik kalplerimiz birleşecekti
Gözlerden ırak, masalsı bir kır evinde
Mutluluğumuzun armonisi sesinde...
.........................................................
Haykıracaktım diz çöküp önünde: Sen ey güzelliğin simgesi
Yıllardır beklediğim ruh ikizim; "Hayallerimin Prensesi"
Üzüntün üzüntümdür, sevincin sevincim; ruhum ruhunda rehin
Yok artık senden başkası; ebediyen seninim, seninim, senin! ..

Geçen Şubat, karlı bir kış günü
Hastaymış dediler, durumu ciddi
Yıkıldım, geceyi dar ettim
Nasıl dinerdi ki kederim? ..
Buldum kendimi o köhne evin önünde
Sabahın üçünde, dördünde
Ne dualar ettim
Tek, ona bir şey olmasın diye
Yıldızlar şahitlik etti dileğime:
“Siz ey melekler
Eşlik edin sevgilime
Düşler ülkesinde
Koruyun, kollayın onu
Uzak dursun şeytanlar
Sevdiğimin huzura ihtiyacı var...
Sen, ey Ay; vefalı arkadaşım
Nurdan bir yatak ser!
Sen, ey Güneş; aleni sırdaşım
Işınlarını çabuk gönder!
Sen, ey kar; ebedi yoldaşım
Yansıt yüreğimi yüreğine
Sevgim ona yeter!
Yeni bir hayata açsın gözlerini
Yaşama sevinciyle dolsun içi...
Tek bir kez daha göreyim de
Varsın olmasın benim için yüreğinde
Küçük de olsa bir yer! ..”

Ah! Nasıl da kaçmıştım aşktan
Sanki kaçar gibi vebadan
Terk-i diyar bile eyledim
Yeni şeyler umarak hayattan...

Acıların en büyüğü
Kuşkusuz, sevilenin ölümü
Ne gelir ardından?
Sevmek, sevilmemekmiş
Tattım en acısından...

Ne söyleyebilirim ki, yok bir tesellim
Suçlamayın onu, kör olan benim
Kimseye değil, hayatadır sitemim
Meğer, kalbi olan kalpsiz bir kızı sevmişim! ..

İşte böyle dostlarım
Ümitsiz bir aşkın öyküsüydü anlattığım
Hayaller, sitemler, dilekler
Hepsi karıştı birbirine
Ne kaldı geriye?
Gerçekler:
Hani derler ya, zamandır çare
Aşk acısı çekenlere
Hayır! Olsa olsa zaman
Ölçütüdür acının derinliğinin
Hiç yok olur mu en derindeki yare
Kalpler yok olmadan! ..

10 Eylül 2015

Gönderdim aşk defterimi
Öbür tarafa
Direndi
Gitmek istemedi önceleri
Ama sonunda
O da anladı gerçeği
Gitmeliydi
İkimizden biri
Korkmayın, fazla tutmadı
Kargo ücreti
Zaten, ne vardı ki
İki sahisi
İki de sahtesi
Şaşırtmış mıdır acaba
Ağırlığı
Oradakileri
Merak ediyorum...

Anlayacağınız yani
Kırdım kalemi
Astım levhayı
Görmek isteyen
Gözlerime bakmalı...

Ah! Hüzün kaplıyor içimi
Aklıma geldikçe
Ayrılık vakti
Dile kolay
Otuz yılın birikimi
Otuz saniyede bitti
Gerçi
Yoktu burada
Ama
Olacak mıdır acaba
Öbür tarafta
Bir değeri
Öyle umuyorum...

19 Eylül 2015

Özlem sevdaya yürek açmaktır
Özlem açılan yürekte hayat bulmaktır
Özlem aynı heyecanla canana ulaşmaktır
Özlem yoklukta var olmaktır
Özlem uzandığında tutmaktır
Özlem geceyi gündüz gündüzü gece yapmaktır
Özlem sevgiye koşulsuz bağlanmaktır
Özlem kavrulup yanmaktır
Özlem ne uzak ne yakındır
Özlem her anında sevdiğini anmaktır
Özlem kalbini sorgusuz açmaktır
Ve ben
Karşılık beklemeden
Kalbime ruhuma hayat veren
Gecemi gündüz eden
Her anımda
Yanımda hissettiğim
Düşündüğüm
Düşündüğünü bildiğim
Gülümsemeyi
Gülümsetmeyi
Sevmeyi
Sevgiye değer vermeyi
Öğreten
Beni benden alıp götüren
Pırlanta yürekli meleği
Özlüyorum
Çok özlüyorum

Toprak hava su kadar
Değerli bir şeyler var
Belki de daha değerli
Anlamak karşındakini
Karşındakince anlaşılmak
Kelimelerin yetmediği
Sözün tükendiği anda
Bakışında
Gülümsemesinde
Yüreğinde
Bulmak bir şeyleri
Onun o haliyle olmak
Anlamak
Anlaşılmak
İnsanların bencilleştiği
Birbirini umursamadığı
Kör bir çukurda
Kaldırınca başını
Masmavi gökyüzüne
Açılan pencere
Onu aydınlığa
Mutluluğa çıkaracak
İp olmak
O ipe tutunmak
İnsanca insan gibi
Yaşanan yaşanacak
Güzel olan ne varsa
Anlamak
Sadece anlamak
O zaman daha kolay olmaz mı?
Anlaşılmak...

Neyim var, neyim yok, ortaya döktüm,
Her tarafa yönlendirdim açımı.
Umut tarlasına hep tohum ektim,
Beşinci mevsime koydum biçimi.

Becerebildiğim ne bir iş buldum,
Ne bulduğum işi başarabildim,
Kafam da karıştı, şaşırdım kaldım,
Çölün ortasında yaydım keçimi.

Zaten felek bana kırparak baktı,
Su geldi ovadan, dağlara aktı.
Kime ne dediysem tam tersi çıktı,
İsabetli yapamadım seçimi.

Eğer amelimi hayra yorarsan,
Dünyaları kaplar, yere serersen,
“Kazandığın nedir?" diye sorarsan;
Bir sineğe sardım bütün göçümü.

Tanıyanlar bilir, halimiz; malum,
Gördüğünüz benim tabii halim.
Kendimi bildim bileli ben kelim,
Ne zaman taradım kendi saçımı?

Şu fani dünyanın düzeni bozuk,
Emeğin bedeli içi boş azık,
Alın teri ile bir lokma rızık,
Kazanmayan nerden bilsin geçimi?

Doğduğumdan beri kaç kez güldüm ki?
Hangi zaman aradığım buldum ki?
Ben ne zaman bir kez galip geldim ki?
Yenilmek korkusu sarsın içimi.

Ne hayat tanıdım, ne bir ders kaptım,
Fırsat düştüyse de, hep geri teptim,
KORKUT’um, hatayı çok fazla yaptım,
Şeytanın üstüne attım suçumu.

Hasan KORKUT
Aksaray, 8 Ocak 2009

KARDEŞ KALEMLERDEN DAMLAYANLAR:

İçinde kin garez besleyenim çok
Kendini zahirle süsleyenim çok
Yenilgimi görmek isteyenim çok
Hasımlarım seyre gelsin maçımı

Binali yoruldu kervanım gitmez
Yoruldu dizlerim takatım yetmez
Dünya nazarımda beş para etmez
Onu sevenlere verin taçımı........................AŞIKBİNALİ

Çileyle biterken benim her günüm
Yarınım belli değil kötüydü dünüm
Mutlu olmadım hiç olsada ünüm
Benmi yaptım söyle böyle seçimi................Ozan EROL

Amerika, Amerika dölek dur,
Dölek dur, beni kedine çattırma!
Kırk milletin nesebinden gelip de,
“Tek milletim” diye zurna öttürme.

Ne, asılın belli, ne dinin belli,
Ne, sevdiğin belli, ne kinin belli,
Ne, mekanın belli, ne inin belli,
Soyunu-sopunu bana dittirme.

Ayağını bastığın yer yanıyor,
Parmağını değdiği yer kanıyor,
Seni artık bütün dünya tanıyor,
Yalan haberleri boşa kattırma.

Issız köy bulunca, kös-kös geziyon,
Avlarını koklayarak seziyon,
Sen, dişine kan değdikçe azıyon,
Beni kendi kuyruğundan tutturma.

Bu topraklar bizim, neyi alıyon?
Ölümüyüz, üstümüze geliyon?
Sen kimsin lan, dünyadan Türk siliyon?
Bak, kafamın tahtasını attırma!

Sana cehennemse, bana serap çöl,
Kızdırırsan çölü, yol ederim yol,
Pkk’lı itlerine sahip ol,
Dişlerine paçamızı yırttırma.

Senin gibi, çok it tehdit savurdu,
Bizi görüp, kuyruğunu kıvırdı,
Ölüm bile yedi düvel devirdi,
Dünyayı başına zindan ettirme.

Daha dün de, haçlılar bir oldular,
Leş kargası gibi gelip, doldular,
Çanakkale mezar oldu, öldüler,
O zaferi bir de sen de tattırma.

Türkmen’leri teptiğini unutmam,
Kürtlere göz kırptığını unutmam,
“Dört Temmuz”da yaptığını unutmam,
Bütün askerine çuval örttürme.

İnsan haklarıymış, falanmış, filan,
Her beyanın yalan, her sözün yalan.
Binası olur mu yalanın, ulan,
Yeter artık, bana maval yutturma.

Senin demokrasin ne işe yarar?
Kaç milyon öldürdün şu ana kadar?
Sana insan denmez, katil canavar,
Defol git, burnunu yere sürttürme.

Vuruşa-vuruşa dağlar aşmadın,
Henüz akranınla hiç savaşmadın,
Daha benim ile karşılaşmadın,
Sen de tüylerini bana üttürme!

Yakacaksa beni hedefim yaksın,
Akacaksa kanım cihatta aksın.
Beni ölümle mi korkutacaksın?
Dikkat et de kendine kin güttürme.

Sinsi-sinsi, aralarına dalıp,
Bir yerlerden satlık adamlar bulup,
Sonra yallayarak, üstüme salıp,
Başlarında dumanları tüttürme.

Yeter ulan, ne sanıyon kendini?
Yıkıp, deviriyon suyun bendini,
Bana bak, hem seni, hem efendini,
Gelmişini, geçmişini sattırma

İnşallah beklediğim o gün gelirse,
Devran dönüp, istediğim olursa,
Türk milleti benliğini bulursa,
Elindeyse, ecelini yettirme.

Türk’üm, sükuneti şiar bilirim,
Yeri gelir, birden aslan olurum,
Öcümü almadan, sanma ölürüm,
Leşinin üstüne toprak ittirme.

Korkut der ki; sade kendim yeterim,
Senin sandığından daha beterim.
Baykuş olur, tepenizde öterim,
Akıllı ol bundan sonra fıttırma.

Hasan KORKUT
Aksaray, 19 Mayıs 2007

KARDEŞ KALEMLERDEN DAMLAYANLAR:

Serdem terlan olmaz,Namertten aslan
Manasız kelamdan,Gülünc destandan
ilgarsız adamdan,Cefasız Dosttan
Faydasız diriden, ölü yahşidir.................ATÇEKEN

Geçmişin gelişin kan kokuyorsun
Haddini çok aştın kin doluyorsun
Amerika gözün aç bitiyorsun
Soyun sülaleni bana dittirme……......…Bilal ESEN

Sahın ha memede bir selam salma
Beşikde yetimin ahını alma
Heç gurt yavrusuyla bahise dalma
Goyun olup gendin bana güddürme......Osman ÖCAL

Vatan için verilen canlara selam olsun,
Bayrağımla karışan kanlara helal olsun,
Besmeleyle açılan hanlara selam olsun,
Ecdadıma söz olsun yolundan gideceğim...Ü. Güngör

Mazlumla,zâlimin savaşı bitmez,
Mûsalar, Îsalar artar eksilmez,
Sanma ki,Muhammet Mustafa gelmez,
Akbaş, geç ögrendin Amerika dost değil!....Yaşar Akbaş

Kökün say be adam dersem bilmezsin
Toplam iki yüz seneyi geçmezsin
Millet, Ulus düşmanlığında teksin
Gelip bu toprakta boru öttürme

Unuttum sanma ha, unutmam asla
Mutlak göreceksin bir gün bir fazla
Gönül eyle, hele oyalan nazla
Ezerken başın pis kanın sürttürme.....Bülent BAYSAL

Gök kapısı açık şehit olana
Allah'ın uğruna şedit olana
Amerika kimsin isli badana
Alını mavini bana yıktırma

Kurduğun düzenin içi kokuyor
Dışın eli için seni yakıyor
Sanma Müslüman Türk senden korkuyor
Kükrerim bendimi bana yıktırma................Sinan ATİK

Parsellemiş dünyayı
Bir de güneşi ayı
Hep onun mu olacak
Dünyada aslan payı

Gözü dönmüş canavar
Bilmediğin çok şey var
Sürpriz yapacak sana
Zulmettiğin insanlar

Uygarlık canavarı
Öldürme çocukları
Dünyadan özür dile
Yok et o silahları

Medeniyet bu mudur
Ye iç oyna gül kudur
Sahnedeki bu oyun
Siyonist oyunudur

Terörü savunanlar
Ne dediğimi anlar
Def ol git Amerika
Kan kusuyor insanlar.

Mahkeme kurulacak
Hak yerini bulacak
Saklandığın delikte
Mehmet seni bulacak....................Adem UYSAL

seni ben tanırım dünyada tanır
yaptığını duyan gören utanır
sana bir tek israilli inanır
onlar asil değil bana yutturma......Yusuf Değirmenci

Kur'andan alırız biz gücümüzü
Vatikana sorun o tanır bizi
Gün gelir hesaba çekeriz sizi
Kem küm edip kafamızı attırma........Adem UYSAL.